Voor ons eerste bouwkamp bouwden we samen met Paul en Roberto, twee plaatselijke aannemers, een boerderijklas.

De straatkinderen in het Amani Children's home leerden tot dan in het opvangtehuis niet wat de meeste kinderen in Tanzania thuis met de paplepel ingegeven wordt: groenten en fruit telen en dieren verzorgen zodat ze voeding op de plank komt. Ze kregen elke dag rijst met bonen, maar hadden er geen weet van van waar dat eten kwam. In de boerderijklas leren kinderen nu om gewassen te telen en dieren te verzorgen zodat ze als ze te oud worden voor het opvangtehuis toch hun eigen eten kunnen voorzien. Bovendien zijn het door de boerderijklas veel gevarieerdere maaltijden in het opvangtehuis.  

Het werd een boeiende ervaring. Roberto en Paul hun Engels beperkte zich tot het woordje “OK”, ons Swahili was ook zoiets. Met handen en voeten, en met ons eigen gecreëerde taaltje, het Swaenglish lukte het ons toch om een goede band op te bouwen met die 2 stielmannen en gingen de werken goed vooruit. Zonder 1 enkele machine, enkel met heel veel werkkracht hadden we na 3 werkweken al een mooi steentje gelegd. We wisten dat met Paul en Roberto de verdere afwerking in goede handen was.  Aan de hand van de 2 fotoreeksen proberen we een duidelijk beeld te scheppen van onze werken ter plaatse...

Natuurlijk was het ook niet elke dag werkdag. In het weekend probeerden we zoveel mogelijk de cultuur te ervaren. Verschillende mooie uitstappen zullen ons de rest van ons leven bijblijven. Maar net zo goed de dagelijkse verwonderingen die we vaak onderweg tegenkwamen.

Na de werkdagen speelden we ook vaak nog uren met de kinderen in het opvangtehuis. Iets waar zowel onze leerlingen als de kinderen enorm van genoten. Alle aandacht die de kinderen konden krijgen gingen ze ook helemaal benutten. Een mooi deeltje van ons sociaal aspect van ons project...

Voor de tweede editie van ons bouwkamp sloegen we de handen in elkaar met C-re-aid, een plaatselijke ngo met Vlaamse wortels. Deze ngo wil via architectuur de armoede bestrijden en zet zwaar in op ecologische bouwmethodes.

Samen met C-re-aid bouwden we 2 hutten met earthbags, een goedkopen milieuvriendelijke en gemakkelijke manier van bouwen die de Masai zelf kan toepassen.

Het werd een echt avontuur om te verblijven te midden een Masaidorp zonder stromend water en elektriciteit maar onze leerlingen toonden zich alweer van hun beste kant door dagelijks heel hard te werken.

We waren bijzonder trots deze 2 mooie hutten te kunnen afwerken. Op het einde werden we bedankt met een prachtig traditioneel Masai-feest. Een ervaring die we nooit zullen vergeten!

Ons derde bouwkamp begon heel anders dan de vorige … in de regen. Dagenlang gooide de regen ons programma door elkaar. Omdat de weg naar de werfsite moeilijk toegankelijk was door de regen beslisten we om tijdens de week ter plaatse te blijven op de werfsite en enkel de vrijdag- en zondagavond de verplaatsing te maken tussen Moshi en Shimbwe.

Eens aangekomen merkten we dat de voorbereidende werken al goed opgeschoten waren. De putten waren al uitgemetseld en alles kon klaargemaakt worden op de vloerplaat erover te gieten. We verdeelden de leerlingen in verschillende groepen: een groep concentreerde zich op een nieuw te bouwen sanitair blok, een andere groep maakte nieuwe deuren voor de bestaande toiletten, en nog anderen startten aan de renovatie van enkele klassen.

Veel bloed, zweet en tranen later bekwamen we toch een zeer mooi resultaat. De gerenoveerde klassen kregen een nieuwe pleisterlaag, een nieuw dak, nieuwe ramen en een nieuwe vloer. De nieuwe sanitaire blok werd afgewerkt tot en met het dak, en de oude toiletten kregen allemaal nieuwe deuren. Mooi teamwerk met de plaatselijke stielmannen, waar we met z’n allen bijzonder trots op zijn.